Türkiye modern bir demokrasi olmak isteyen – öyle de görülmesi gereken – dinamik ve gelişmiş bir ekonomiye sahip bir ülkedir.
Modern ve dinamik demokratik bir ülke olarak adlandırılmak için Türkiye mevcut hak açıklarını kapatmak durumundadır. Bu açığın temel bir bölümünü Türkiye’deki işçi haklarına saygı gösterilmesi konusundaki eksiklik oluşturmaktadır.
Türkiye aynı zamanda uluslararası insan hakları standartlarında yer alan temel insan haklarına uymalıdır.
Türkiye ILO ve Birleşmiş Milletler’in işçi organları düzeyinde pek çok eleştirel değerlendirmeye tabi tutuldu. Türkiye yerine getirmeyi taahhüt ettiği insan hakları standartları ve işçi hakları konularında da, hakkında olumsuz kararlara varılan bir ülke oldu. Geniş bir uluslararası sendikalar ve insan hakları örgütleri nezdinde önemli kaygıların ve müdahalelerin odak noktası haline geldi.
Konferansın iki günü boyunca, Türkiye’deki pek çok üyemizin haklarına karşı yapılmış ve açıkça belgelenmiş bir dizi ihlali dinledik. Bu hak ihlallerinin modern ve demokratik bir ülkede yeri yoktur.
Ayrıca uluslararası insan hakları yasalarının açıkça Türkiye’deki işçilere tanıdığı hakları kullanmak ve korumak için işçilerin verdiği cesur mücadeleyle ilgili ilham verici öyküler de dinledik.
Türkiye’de sendikal haklar krizine güvencesiz çalıştırma biçimlerinin gitikçe yaygınlaşması eşlik etmektedir, Bu da işçilerin temel haklarına yapılmış bir başka saldırıdır. Bu bağlamda üyelerimizin Türkiye’de özel istihdam bürolarının yaygınlaşmasına karşı duruşunu destekliyoruz.
Konferansımızın sonuçlarına göre:
Sendika ve toplu iş sözleşmesi yasalarının değişmesiyle ilgili askıda olan süreci dikkate alarak, uluslararası sendikal hareket Türkiye hükümetinden bu temel hakları garanti altına alacak yasal düzenlemeleri yapmasını ve bu düzenlemeleri hayata geçirmesini beklemektedir.
Hükümet ve özel sektördeki işverenlerin bu hakları bastırmasına, bu hakları kullanmak iseyen ve koruyan işçiler ve sendika yöneticilerine sürekli olarak tehdit altında bulundurulmasına bir son verilmelidir. Bu kapsamda polis ve emniyet güçlerinin uyguladığı fiziki şiddet de durdurulmalıdır. Ayrıca evrensel bir insan hakkı olan sendikaya üye olma hakkını kullanmayı seçen işçilerin sistematik olarak işten çıkarılmasına bir son verilmelidir.
Türkiye’deki çalışma koşulları çoğu zaman çok tehlikeli ve insanlık dışıdır. Güvenceli ve sağlıklı bir işyerinde çalışma hakkı garanti altına alınmalıdır.
Burada bulunan herkes, Türkiye’deki sendikalar ve sendikaların yöneticileri, uluslararası sendikalar konfederasyonları ve örgütlerin temsilcileri, işçilerin bu evrensel hakları kullanmasına bu hakların Türkiye’de kabul edilmesi ve saygı görmesine yönelik olarak aktif ve sürekli bir şekilde ortak çalışma konusunda taahhütte bulunmuşlardır.
Küresel Sendikalar
IUF, ICEM, ITF, IMF, PSI, BWI, ITGLWF. ITUC, CGU, EI, UNI
Kaynak : Sendika.org – 15 Eylül 2011