Tanıtım Yazısı :Gérard Choplin–Çeviri Tülay Ararat : Dr Anita Idel, veteriner cerrah, doğru sistemi araştırıyor- yüksek performanslı ve enerji-yoğun olmalarının yanısıra inekleri gezegen için kırsal bahçıvan olarak dikkate alıyor.
Büyükbaş hayvanlar, koyunlar otu süte ve ete dönüştürür. Onlar işlemeye uygun olmayan çayırlarla birlikte evrim geçirdiler.
İnekler karbon dioksitten 25 kat daha zararlı olan metan “geğirir”. Ama en yüksek tarımsal emisyon monokültürel üretimde kullanılan sentetik gübreden kaynaklanmaktadır. Kimyasal gübreler yapım aşamasında çok enerji sarfeder ve sonrasındaiklime karbon dioksitten 25 kat daha fazla zarar veren nitrous oxide salarlar.
Buna karşın, inekler ve diğer geviş getirenler iklim değişikliğini azaltabilir çünkü çayırlar toplam toprağın %40’ını oluşturur. Sürdürülebilir çayır yönetimi aracılığıyla karbon, toprakta humus olarak depolanabilir ve toprağın verimini artırır. Topraktaki her bir ton humus, atmosferden 1.8 ton karbon dioksit emer.
Bu kitap bir ineğin savunmasından daha fazla birşeydir:
Yazar, topraktaki verimin kaybolmasına neden olan yoğun tarımın yıkıcılığını ve bunun iklim değişikliğine katkısını anlatır. 21.yüzyıl bilgisini ve geviş getirenleri çayırda besleyerek toprak-bitki-hayvan bileşiğinin simbiyotik(ortak yaşar) potansiyelini hayata döndüren insanlara çokça yer verir.
Dr Anita Idel veterandır: 2005’den 2008’e kadar 008 she was lead author in the World Agricultural Assessment Report-Dünya Tarımsal Değerlendirme Raporunda başyazardı. Gesellschaft für Ökologische Tierhaltung (1991) [Society for Ecological Husbandry] ‘nin yanısıra Arbeitsgemeinschaft Kritische Tiermedizin (1983) [Working Group on the Critique of Veterinary Medicine]ve Gen-ethisches Netzwerk (1986) [Ethical Genetics Network] kurumlarının eş-kurucusudur. 1986 dan beri Kassel Üniversitesi’nde öğretim üyesidir. Uzlaştırıcı olarak tarımsal ve çevre korunması, ekonomi ve hayvan refahı üzerinde çalışmaktadır.