Eğitim Sen’in ilköğretim okullarındaki araştırması çocukların mevsimlik işçi olmak için eğitime ara verdiğini gösterdi…..
MEVSİMLİK tarım işçiliğinin yoğun görüldüğü Urfa, Adıyaman, Adana, Batman, Diyarbakır ve Antep’te belirlenen, 243 bin 339 öğrencisi bulunan 115 ilköğretim okulundaki araştırma, bu öğrencilerin 23 bin 683′ ünün ücretli tarım işçiliği nedeniyle okulu terk ettiklerini ortaya koydu.
ÖĞRENCİLERİN okulları erken terk etme süreleri 38.5 gün, geç başlama süreleri ise 32.6 gün. İşçilik nedeniyle okulu terk eden tarım işçisi çocuk oranı diğer illere göre Urfa’da daha yaygın. Bu kentte, öğrencilerin beşte birine yakını (yüzde 18.1) mevsimlik tarım işçiliği nedeniyle okullarını terk ediyor.
Mevsimlik işçi olan öğrenciler
URFA’DA DAHA YAYGIN
Mevsimlik tarım işçiliğinin en yoğun olarak görüldüğü Urfa, Adıyaman, Adana, Batman, Diyarbakır ve Antep’te belirledikleri, toplam 243 bin 339 öğrencisi bulunan 115 ilköğretim okulunda gerçekleştirilen araştırmada, tarım işçisi çocuklar ve öğretmenleriyle yüz yüze görüşüldü. Sonuç, 243 bin 339 ilköğretim öğrencisinin yüzde 9.82’si-nin (23 bin 683) ücredi tarım işçiliği nedeniyle okullarını terk ettiği ortaya çıkarttı.
EĞİTİM VE SAĞLIK ELDEN GİDİYOR
Öğrencilerin okulları erken terk etme süreleri ortalama 38.5 gün, geç başlama süreleri ise ortalama 32.6 gün olarak belirlendi. Öğrencilerden bir bölümünün bu ortalamanın çok üzerindeki sürelerde okullarından ayrı kaldıkları da tespit edildi. Araştırmada, “Şanlıurfa’da mevsimlik tarım işçiliğinin yaygın olduğu mahallelerde, öğrencilerin beşte birine yakını (yüzde 18.1) mevsimlik tarım işçiliği nedeniyle okullarını terk etmektedirler” denildi. 2006 yılı itibariyle Urfa merkezde Mart ayında okulu terk eden öğrenci sayısı 1996 olup ilin on bir ilçesindeki öğrenciler de dahil edildiğinde bu rakam 3 bin 949’a ulaşmaktadır.
Araştırmada, mevsimlik tarım işçiliği yapan çocukların sağlık açısından büyük risklerle karşı karşıya kaldığı ifade edilerek, “çalışma koşullarının yanı sıra ulaşım koşulları da sağlıksız ve güvensizdir. Böylesi olumsuz yaşam ve çalışma koşullarının ardından okula gelen öğrenciler, ruhsal uzaklığın yanı sıra bedensel olarak da bitkin duruma düşmektedirler. Mevsimlik tarım işçiliğine giden aileler genellikle bulundukları mahallelerdeki en yoksul aileler durumundadır. Bu nedenle yılın yarısından fazlasını oturdukları yerleşim yerinin dışında çalışarak geçirdikleri halde geri döndüklerinde öğrencilerin okul ihtiyaçlarının tümünü karşılamakta zorlanmaktadırlar. Öğrenciler derslere geç başlamanın yanı sıra, okul, defter, kalem, ayakkabı gibi gereksinimleri karşılanmadan gelmenin ezikliğini de yaşamaktadırlar” diye kaydedildi. Araştırmada okula geç gelen çocukların konsantrasyon sorunları yaşadıkları da belirtilerek, “Bu çocukların okula ilgisi azalmaktadır. Aileler eğitimin kendileri açısından maddi bir getirişinin olmayacağının farkında olmaları çocukların eğitimlerinin yarıda kesilmesinde etken olmaktadır” denildi.
Kaynak: 15 Aralık 2007/Birgün Gazetesi